Dynamico is deze week opgeschrikt door het overlijden van Frank Schellekens. De oud-trainer van de heren 1 en heren A van DOS’80 overleed maandagavond op 63-jarige leeftijd na een lang ziekbed. De huidige heren 3 hebben hun verdriet omgezet in een in memoriam, die duidelijk maakt wat voor een bijzonder mens hij was. Een groot gemis voor zijn naasten, Dynamico en de handbalwereld.
Het was een strijd die hij heeft moeten vechten, een strijd die helaas nooit te winnen was. Het begon met het uitvallen van zijn nieren. Door dialyses, een aangepast leefpatroon en controles vanuit de zorg heeft hij dit meerdere jaren kunnen volhouden. De nog hardere klappen volgden later, met een auto-ongeluk in februari 2018 en de coma een maand later. Sindsdien ging het met pieken en dalen, van ontsteking naar antibiotica en van bacterie-infectie naar spoelingen. Maar ondanks al die tegenslagen reisde hij als trouwste supporter ons achterna. Zelfs een jaar geleden nog, helemaal tot hartje provincie Zeeland.
Ondanks alle tegenslag bleef hij een trouw volger van heren 3, tot hartje Zeeland aan toe
In het seizoen 2012-2013 startte Frank als trainer/coach van de HS1 van DOS’80. Destijds werd hij binnengehaald door Tiny Verhoeven en Chris van der Lee. Hij kwam over vanuit handbalvereniging Taxandria uit Oisterwijk.
Door de jaren heen heeft Frank een geweldige indruk gemaakt op zijn teams en de vereniging. Frank was een trainer die de focus legde op individuele ontwikkeling, maar als team. De ontwikkeling van team ontstaat vooral uit het samen trainen en spelen van wedstrijden. En uiteraard de derde helft. Met zijn teams heeft hij gestreden om kampioenschappen én tegen degradaties. Maar het hoogtepunt was toch wel de promotie in 2015.
Na de promotie pakte hij, naast de HS1, ook de HA-jeugd onder zijn hoede. In een korte tijd wist hij van een nieuw team een hécht team te maken. Wederom met zijn principes; vanuit individuele kracht als team ontwikkelen en wedstrijden winnen.
Frank was een coach die oprecht naar zijn spelers luisterde, zowel als team en als individu. Zijn tactiek was erop gericht om het beste uit iedere speler te halen. En met zijn tips wist hij iedereen te raken.
De manier van coachen was hetzelfde als de strijd tegen zijn slechte gezondheid. Rustig, zonder te klagen en altijd vooruitkijkend
De manier van coachen was hetzelfde als de strijd tegen zijn slechte gezondheid. Rustig, zonder te klagen en altijd vooruitkijkend. Zelfs na het auto ongeluk en de coma hadden Frank en wij de hoop dat hij nog terug zou kunnen keren. Maar ook toen hield een terugval in zijn gezondheid hem tegen. Maar het teamgevoel en zijn support voor het team werd nooit minder. Op de goede dagen als toeschouwer op de tribune en op zijn minder goede dagen als fanatiek volger in de groepsapp.
Wij willen je bedanken als trainer, coach, supporter, maar bovenal als vriend. Je hebt een oneerlijk harde strijd moeten leveren, eentje die je nooit had verdiend. Als karma bestond heeft deze ontzettend misgegrepen bij jou.
Rust zacht, beste Frank.
Namens de oud-DOS’80 HS1 en Dynamico HS3 willen we de familie Schellekens, vrienden en naasten veel sterkte wensen.