Harm van Iperen, keepers Rik Horbach en Erwin van den Elzen hebben hun laatste wedstrijd voor Dynamico 1 gespeeld. Tijd voor een kleine terugblik aan de hand van vijf vragen.
Mooiste herinnering?
Harm: De promotiewedstrijden tegen Bevo 2. Eigenlijk was ik te geblesseerd om te spelen, maar de fysiotherapeut snapte ook wel dat ik wilde spelen. Toen heb ik nog best wat minuten gemaakt. Prachtig om mee te maken. En ook dat we met vijf Van Iperens – onze Martin en Twan en mijn neven Chiel en Wout – samen op het veld stonden. Dat was heel mooi, zeker omdat het op zo’n hoog niveau was.
Erwin: De promotiewedstrijden tegen Bevo 2, al moest ik de uitwedstrijd helaas missen door een bruiloft. En de bekerwedstrijd thuis tegen Aalsmeer 1 in februari 2015, toen we nog in de regioklasse speelden. Dat was toen onze eerste echt grote wedstrijd tegen een van de beste Nederlandse teams.
Rik: Ook ik moet de promotie tegen Bevo noemen. En dan voor mij specifiek de allerlaatste seconde toen ik een bal van oud-international Ron Klemann met mijn teen tegen de paal kreeg. En dat terwijl ik de training voor de wedstrijd nog mijn enkel verzwikt had. Daardoor keepte ik niet eens zo’n goede wedstrijd. Maar dat moment maakte alles goed, heeft zoveel voor mij betekend. Dat zal ik me altijd blijven herinneren.
Als de nieuwe trainer mij nodig heeft en hij vindt het akkoord dat ik twee in plaats van drie keer per week train, dan help ik het team graag
Beste wedstrijd?
Erwin: Mijn beste wedstrijden speelde ik begin vorig seizoen. Helaas door corona konden we maar drie wedstrijden spelen, maar toen waren we in topvorm.
Harm: Dan kies ik de beste wedstrijden van het team: de kampioenswedstrijd uit bij Rapiditas, in de tweede divisie in 2016. De gewonnen uitwedstrijd bij Volendam 2 in ons eerste eredivisieseizoen. En ons allereerste punt in de eredivisie, toen we tegen DFS in de allerlaatste seconden gelijk speelden.
Rik: Dat vind ik heel lastig om te zeggen, komt omdat het heel moeilijk is om wedstrijden terug te herinneren. WHC-uit staat me bij, maar ik weet niet meer precies welk seizoen dat was. En als team wil ik Feyenoord-uit noemen, al heb ik toen niet eens gespeeld. Ik snap echt niet dat zij één-na-laatste zijn geëindigd. Het was een echte wedstrijd met zoveel strijd. En die wonnen we knap.
Wat ga je het meeste missen?
Rik: De adrenaline rondom een wedstrijd, het gevoel ergens voor te vechten met z’n allen, de wisselwerking met tribune. Misschien ga ik verder bij heren 2, maar dat zal toch anders zijn doordat het een ander niveau is en er minder publiek zal zijn.
Erwin: Ik ga het meeste de gezelligheid van het team missen en dat je samen ergens voor traint en een wedstrijd wil winnen. Het echte teamgevoel dus.
Harm: Het spelletje, want dat is zo mooi. Ik heb de deur ook niet helemaal dichtgegooid. Als de nieuwe trainer mij nodig heeft en hij vindt het akkoord dat ik twee in plaats van drie keer per week train, dan help ik het team graag. En anders is heren 2 wellicht ook een mooi team om te blijven handballen.
Ons sterkste punt was door elkaar voor het vuur gaan, en hij was een van de grootste aanjagers ervan
Wat ga je het minste missen?
Rik: Het vier avonden in de week weg zijn. Het afzeggen van feestjes en andere momenten met vrienden en familie.
Erwin: Het minste ga ik mijn overvolle agenda missen. Vooral afgelopen jaar was het af en toe te druk voor mij, vandaar ook de keuze om te stoppen.
Harm: De uitwedstrijden op zondag. Nee, niet zozeer de verre uitwedstrijden. Daar horen gezellige busreizen bij. Maar veel uren van huis op zondag vind ik minder.
En heb je nog mooie woorden voor de andere twee?
Harm: Een gouden team. Twee keepers die elkaar aanvullen. En als de een een keer minder was, dan was de ander goed. Op Rik kon je altijd bouwen, en Erwin is een goede vriend. We lagen nog bij elkaar in de box, en hebben alles samen meegemaakt: school, handbal, ouder worden.
Erwin: Twee super teamgenoten waarmee ik vanaf het begin al samen speel – Harm vanaf mijn eerste seizoen bij de heren 1 en Rik een jaar later. Samen hebben we alle promoties en kampioenschappen meegemaakt. Harm is een echte strijder met een zeer groot doorzettingsvermogen. Waar anderen niet meer kunnen of willen stoppen, blijft Harm vechten voor de overwinning. En we hebben een goede vriendschap van jongs af aan. Ik heb altijd met veel plezier samen met Rik mogen keepen. We waren aan elkaar gewaagd en gunden elkaar een goede wedstrijd. Dat maakt ons een sterk keepersduo. Daarnaast stond Rik altijd voor iedereen klaar en hadden we dezelfde humor, wat de vele trainingen en wedstrijden nog wat leuker maakte
Rik: Sinds mijn eerste seizoen bij de senioren heb ik alles met die twee gespeeld. Over Erwin: we waren 16 seizoenen lang constant aan elkaar gewaagd, gunden elkaar ook alles. Harm was altijd de grootste strijder, van de ploeg vocht voor elke bal. Ons sterkste punt was door elkaar voor het vuur gaan, en hij was een van de grootste aanjagers ervan. Dat gaat het team missen, al hebben we z’n broertje nog, Twan, die dezelfde eigenschap heeft.
