“Handbal is prioriteit nummer 1.’’ Voor velen van ons een waarheid als een koe, zo ook Henk van der Donk, coach van de meiden C1 en C2, samen met Ingrid Pennings. Wat deze uitspraak aan het eind van ons gesprek net iets bijzonderder maakt, is dat hij, ondanks zijn 53 jaar, nauwelijks handbalervaring heeft. Maar dat is geen beletsel om onderdeel van de ‘technische staf’ van een team te zijn. Dat bewijst hij wel.
“Ingrid en ik vullen elkaar mooi aan. Ze vroeg me ongeveer drie jaar geleden of ik dit samen met haar wilde doen. Ik hoefde niet lang na te denken, ik doe dit supergraag. Krijg energie van handbal. Ingrid heeft natuurlijk een handbalachtergrond, en het kost wel wat tijd om het zonder ervaring allemaal te begrijpen. Na een aantal jaar denk ik dat ik wel in mijn eentje goed op pad zou kunnen, in elk geval dan toch met een team in de breedtesport.”
Ik ben in deze wel ondergeschikt, dat is een heel andere rol dan thuis en op het werk, maar het is juist heerlijk om in dienst van te staan
Henk, een echte Ossenaar, heeft zijn dochters Silke (15) en Fenne (13) in beide teams zitten. En geniet eigenlijk al zijn hele tijd als assistent-trainer/medecoach. “Die vijftien meiden zijn al drie jaar een echte eenheid, er is geen sprake van groepjes. Er is nooit wat aan de hand en de betrokkenheid van de ouders is ook heel mooi om te zien. Ik durf wel te zeggen dat dat uniek is. Ingrid en ik hebben ook een mooie balans gevonden. Zij is ontzettend fanatiek, gaat helemaal in het spel op, zorgt op trainingen dat ze ook echt beter worden. Ik zorg voor de motivatie en het mentale aspect, houd de wissels in de gaten. Ik ben in deze wel ondergeschikt, dat is een heel andere rol dan thuis en op het werk, maar het is juist heerlijk om in dienst van te staan.”
Twee teams coachen, lukt dat wel in een weekeinde? “Er zit weinig overlapping in, en anders kunnen we altijd nog Roy van Herpen inschakelen. Maar meestal lukt het wel hoor. Of dat dat veel sporthal is in een weekeinde? Ja, misschien wel, maar dit is heel kostbare tijd, en straks willen Silke en Fenne dat misschien niet meer. Zoals ik al zei, handbal is prioriteit nummer 1.”
Ik kom heel graag bij de club. Ik ga ook heel graag bij het eerste kijken. Een eredivisiewedstrijd van de mannen voelt echt als een uitje
Henk heeft zelf een verleden als voetbalkeeper bij sv Ruwaard en Margriet, maar was wel degene die het handbal in het leven van Silke bracht. “Ze zat op atletiek, maar dat was ‘t niet, dus zochten we een andere sport. Ik kende handbal van televisie, hoorde ook wat verhalen van een collega die bij DESK betrokken was en stelde dat voor. Dat vond ik heel goed bij haar passen, met haar balgevoel, fysieke sterkte en ook een beetje iets onbesuisds. Die inschatting bleek aardig te kloppen en al snel volgde Fenne, die door trainer John de Laat werd binnengehengeld. Zij is ook keeper, net als ik vroeger.”
Maar Henks betrokkenheid gaat verder dan de meiden C. “Ik kom heel graag bij de club. Ik ga ook heel graag bij het eerste kijken. Een eredivisiewedstrijd van de mannen voelt echt als een uitje.”
