Jordi van Erp gaat zijn geluk beproeven bij Quintus in de BENE-League. Een mooie stap voor de 21-jarige opbouwer, waar Dynamico gemengde gevoelens aan overhoudt. We zijn enorm trots op hem, maar vinden het uiteraard ook jammer dat een goede speler volgend seizoen ons herenteam verlaat. “Het was geen gemakkelijke keuze, voor mijn gevoel was het nu of nooit. En ik wil later geen spijt krijgen dat ik het niet gedaan heb.”
Quintus nam ongeveer zeven weken geleden contact op met hem. Trainers Jack van Lier en Geert Hinskens waren op de proeftrainingen al snel gecharmeerd van hem, waarna het ‘onderhandelen’ begon. “Het was de eerste keer dat ik serieus twijfelde. De afgelopen jaren was er wel vaker interesse, maar toen was het duidelijk dat ik daarvoor Olympia’89 en later Dynamico niet voor ging verlaten.”
Het plaatje dat Jordi voor ogen had kwam vrijwel geheel overeen met dat van Quintus. “Maar dan nog vond ik het heel moeilijk om een knoop door te hakken. Waarom? Omdat ik vrienden achterlaat, omdat ik diezelfde vrienden ook achterlaat met een gat in de selectie, en omdat ik denk dat we met Dynamico een mooi seizoen in de middenmoot van de eredivisie tegemoet zouden gaan. Ik denk dat het niveau van Quintus goed bij mij past. Het zal zowel voor de club (die terugkeert op het hoogste niveau, red.) als voor mij een zwaar seizoen worden, maar ook leerzaam. In principe zijn we wel echt de zesde ploeg van Nederland, de Belgische teams kan ik minder goed inschatten.”
Of dat Jordi, die al vrijwel direct vanaf zijn geboorte mee naar de club kwam en toen hij 1 jaar was al aandachtig luisterde in de kleedkamer van heren 1 naar de tactische bespreking van de coach, aan carriereplanning doet? “Ja en nee, ik heb geen ambitie om naar het buitenland te gaan, maar ik wil wel bij Quintus – ik denk dat ik een serieuze kans heb op veel speeltijd – kijken of dit mijn niveau is. Of dat ik nog een stapje hoger kan. Of dat ik over paar jaar weer terugkeer naar Dynamico.”
Nadat hij zijn keuze gemaakt had, volgde het moeilijkste moment: zijn teamgenoten en enkele clubgenoten inlichten. “Iedereen had er begrip voor. Ze probeerden me nog te overtuigen met persoonlijke aanbiedingen – een jaar lang gratis melk voor mijn moeder bijvoorbeeld, haha – maar mijn keuze was gemaakt. Ik heb het altijd open gespeeld, dus ze wisten dat dit zou kunnen gebeuren. Daarom denk ik dat de gunfactor voor mij groter was dan het verdriet vanwege mijn vertrek.”
Jordi blijft in Oss wonen. “Dat zal wel pittig worden, met vijf keer in de week op en neer rijden. Het is 120 kilometer ver, je rijdt het in een dik uur. En gelukkig heb ik daar een adres achter de hand als het een keer niet lukt om naar huis te rijden na de training. En als de nood aan de man is, zal ik ook wel bij een teamgenoot welkom zijn, denk ik. En het is mooi dat ik zeer waarschijnlijk in de buurt van Kwintsheul stage kan lopen en kan eten op de club. Het past dus allemaal perfect.”
Jordi, veel succes bij Quintus en we zien je over een aantal seizoenen graag terug.
