In het kader van de week van de scheidsrechter een interview met twee van onze arbiters. Eentje met heel veel ervaring en eentje die ‘het vak’ net aan het ontdekken is: Joost Meulendijks en Saar van Gogh.
Joost! Velen kennen je al, maar velen ook nog niet. Zou je jezelf even willen voorstellen?
Allereerst ben ik natuurlijk scheidsrechter bij diverse thuiswedstrijden van Dynamico. Maar ik fluit ook in de wedstrijdsport en daarmee fluit ik ook wedstrijden van andere clubs namens de handbalbond. Maar naast het fluiten ben ik ook betrokken als tijdwaarnemer/wedstrijdsecretaris bij de wedstrijden van de Heren Senioren 1. Tot slot vorm ik, samen met Carlijn Kleinpenning en Sjoerd Mangnus de scheidsrechterscommissie van HV Dynamico.
Hoe begon de handbalsport en vervolgens het fluiten voor jou?
Op m’n twaalfde kwam ik voor het eerst in aanmerking met handbal via mijn zus die toen speelde bij Havoss. Destijds speelde ik ook nog voetbal, maar uiteindelijk koos ik, vanzelfsprekend, voor het handbal.
Na zeven jaar te hebben gehandbald, werd mij gevraagd of het fluiten van wedstrijden me niet leuk leek. Waarop ik heb toegezegd om het een keer te proberen.
Na vele avonden theorie, mocht ik uiteindelijke een m’n praktijkexamen fluiten en was direct geslaagd. De eerste wedstrijd die ik floot, in 1979, was in Eindhoven bij Stratum Meteor, een herenwedstrijd. Zonder enige vorm van begeleiding werd ik meteen in het diepe gegooid, maar uiteindelijk met moeite wel tot een goed einde gebracht. Maar de uitdaging van het fluiten sprak me direct aan.
Zonder enige vorm van begeleiding werd ik meteen in het diepe gegooid, maar uiteindelijk met moeite wel tot een goed einde gebracht
Die uitdaging, waarom spreekt dat je zo aan?
Ook als scheidsrechter vond ik het spelletje dat er gespeeld werd erg leuk en daarom probeerde ik vaak om de wedstrijd tot een goed einde te leiden terwijl ikzelf zoveel mogelijk op de achtergrond bleef. Op basis van de reactie, mag ik zeggen dat dat vaak ook met succes lukte. Als scheidsrechter zijn dit vaak de leuke momenten, maar natuurlijk zijn er ook de baalmomenten in sommige wedstrijden. Desalniettemin sta ik weer ieder weekend klaar om te fluiten en ben ik benieuwd wat voor wedstrijd het wordt.
Inmiddels fluit ik al 42 jaar. Veel wedstrijd hiervan als solo-scheidsrechter, maar ook veel wedstrijden als koppelscheidsrechter. Het hoogste niveau dat ik heb mogen fluiten is 2e divisie landelijk. Na 42 jaar gefloten te hebben, blijft het spelletje nog steeds leuk. En zolang het spelletje leuk blijft, blijft het ook leuk om te fluiten. Ook de vele contacten met de diverse scheidsrechters, spelers/speelsters en coaches blijven waardevol.
Met m’n jaren ervaring is het ook leuk om met een scheidsrechter die vóór of na m’n wedstrijd fluit, de wedstrijden te bespreken.
Welke boodschap/vraag heb jij nog aan de Dynamico-leden?
Na de fusie van Dos’80 en Olympia’89 tot Dynamico heb ik ook plaatsgenomen bij de scheidsrechtercommissie. Daarbij staat een grote uitdaging met het de diverse regelingen die getroffen moeten worden. Bijvoorbeeld het indelen van scheidsrechters bij thuiswedstrijden en het opleiden van nieuwe scheidsrechters. Momenteel zijn we met drie personen, wat te krap is voor de commissie en de grootte van de vereniging. Graag zouden we nog enkele actieve leden willen verwelkomen die met ons mee willen denken en doen. En, je hoeft niet per se 42 jaar ervaring met fluiten te hebben om dit te doen. Sterker nog, zelfs zonder ervaring kan je een grote aanwinst voor ons zijn!
Momenteel zijn we met drie personen, wat te krap is voor de scheidsrechters-commissie en de grootte van de vereniging
Tot slot, met 42 jaar ervaring heb je natuurlijk enkele tips voor beginnende scheidsrechters.
Met mijn ervaring hoop ik inderdaad andere jonge scheidsrechter te stimuleren om te gaan fluiten. Dynamico kan extra scheidsrechters namelijk goed gebruiken. Maar mijn tips bij het fluiten van je eerste wedstrijd: blijf rustig, fouten maken moet kunnen. Van iedere fout kan je leren om het de volgende keer beter te doen. En net als bij je trainer of coach, mocht je vragen hebben of problemen tegenkomen: stel ze gerust aan een ervaren scheidsrechter.
Tot slot wil ik dit als laatste zeggen die ik als scheidsrechter heb geleerd:
Wat je NIET wil horen, hoor je niet. Wat je WEL wil horen, hoor je wel.
*********
Saar van Gogh: uiteindelijk een leuke ervaring, maar begin best eng
Saar! Zou je jezelf even willen voorstellen aan de Dynamico-leden die jou nog niet kennen?
Nou, ik ben dus Saar van Gogh, ik ben zeventien jaar en speel in de DA1. En dit weekeinde met 16-21 gewonnen van Raamsdonkveer! Ondanks een blessure van onze keepster. Zelf ben ik op mijn vijfde begonnen bij Dos’80. In het veld speel ik met name op de cirkelpositie en op de hoek. Tot slot ben ik sinds dit jaar begonnen aan de opleiding HBO-Pedagogiek.
In de afgelopen weken heb jij voor het eerst een wedstrijd gefloten van de oudere jeugd van Dynamico, wat vond je ervan?
Ik vond het in eerste instantie eng. Ik had eerder al één keer de F-jeugd mogen fluiten en mocht ineens de C-jeugd fluiten. Dat was wel even schrikken, maar uiteindelijk ging het best goed. Uiteindelijk vond ik het fluiten leuk, maar de angst voor het maken van fouten overheerste toch wel, in eerste instantie.
Met een paar tips ga je toch gewoon beter voorbereid de wedstrijd in
Blij om te horen dat het goed ging en meeviel! Heb je nog een tip voor een beginnende scheidsrechter, die net als jij, “voor de leeuwen” wordt gegooid?
Van tevoren even de wedstrijd overleggen met een scheidsrechter die al wat meer ervaring heeft, helpt. Met een paar tips ga je toch gewoon beter voorbereid de wedstrijd in.