“Vanavond kunnen we aan het doelsaldo gaan werken” aldus MHV HS1 vóór de wedstrijd 29 oktober te Heesch. Nou hebben onze supersterren natuurlijk weinig nodig om gemotiveerd te raken (normaliter is de gedachte aan een potje bier in de derde helft al voldoende), maar bovenstaande quote was voor de verandering ook wel lekker.
Koplopertje MHV uit Mill kwam bij ons op bezoek, met zes punten uit de eerste drie wedstrijden en een doelsaldo van +31 waren ze dus vol zelfvertrouwen. Wij waren zelf vooral erg nieuwsgierig welke metamorfose het team uit Mill had ondergaan, want van de wedstrijden afgelopen seizoen waren we niet erg onder de indruk. Sterker nog, het sterrenensemble uit Heesch laat zien dat het zelfs uitstekend kan presteren zonder hun lijder, die alweer/nog steeds/altijd een handblessure te pakken heeft (doorhalen wat niet van toepassing is).
Desalniettemin wil Dirk van Bussel toch wel érg graag mij zijn. Nadat hij eerst mijn trainingswijze volledig heeft overklast en mijn basisplek heeft opgeëist, heeft hij nu ook nog mijn rugnummer ingepikt! En dat precies op de dag dat we onze teamfoto gingen maken. Maar goed, aangifte bij de Politie Oss is reeds gedaan. Verder is mijn ego niet heel kwetsbaar hoor. Wel houd ik uit angst voorlopig mijn denkbeeldige vriendin thuis, voordat Dirk haar ook nog van me afpakt.
Paar hoogtepuntjes uit de wedstrijd: 25-jarige keeper Thijs de Graaf scheurt in zijn eerste actie van de wedstrijd, een sprintje naar de zijlijn, zijn lies af. 40-jarige keer Jurgen Raaijmakers valt als een jonge god bij zijn eerste actie van de wedstrijd in de hordezit. Verschil moet er wezen toch? Dat verschil werd wel eerstgenoemde keeper wel even 60 minuten lang duidelijk gemaakt door een wisselspeler met bril.
Daarnaast presteerden onze heren om een serieuze gooi te doen naar de titel “het slechtste geheugen”. Zo hadden we in de rust afgesproken dat we bij een 9-meter worp een muurtje zouden neerzetten met Matthijs Lubbersen als schutter erachter. Na hier doodeenvoudig twee keer uit gescoord te hebben, kwamen we deze afspraak vanaf de derde 9-meter worp niet meer na. Stronteigenwijs nie? Dat werd ze dan ook duidelijk gemaakt door een wisselspeler met blauw tapeje op z’n hand.
Verder steunt aanvoerder Denny van den Akker mij natuurlijk altijd en heeft hij op redelijk subtiele wijze Dirk proberen te blesseren. Terwijl Dirk in volle sprint ging wisselen kreeg hij vlak voor de zijlijn de bal aangespeeld, waardoor hij met pijn en moeite de bal alsnog binnen de lijnen wist te houden, maar wel met z’n hele hebben en houden tegen de wisselbank aan knalde. Dus wanneer onze dienaars van de wet niet voldoende ingrijpen, hebben we altijd nog andere manieren om ervoor te zorgen dat rugnummer 4 bij haar rechtmatige eigenaar komt.
Effe tussendoor: zie je hoe het me lukt om dit wedstrijdverslag over mij te laten gaan, terwijl ik niet eens heb meegedaan? Complimenten mag je dan ook zeker overmaken naar ondergetekende. Maar zoals ik al zei: m’n ego is niet zo groot of gevoelig hoor.
Afijn, eindstand 24-16 in ’t voordeel van Dynamico. Prima gewerkt aan het doelsaldo mannen!
Tot slot, zoals in een vorig wedstrijdverslag al duidelijk werd gemaakt, zijn we als HS3 altijd opzoek naar nieuwe talenten. Nadat Steven Dalderop afgelopen wedstrijd als kersvers nieuw Dynamico-talent heeft meegedaan, hebben we deze zaterdag ook al een talent voor in de toekomst vastgelegd met een heus contract. Terzo Lubbersen zal ons vanaf het seizoen 2040-2041 gaan versterken. Dan voldoet hij namelijk aan de enige eis om voor de HS3 in aanmerking te komen: de wettelijke leeftijdsgrens van 18 jaar is dan bereikt en mag hij dus volle bak gaan presteren in de derde helft!
Met dank aan:
Johan ‘the Legend’ Hattink
