Seizoensverslag HS3 2019’20
Nog één keer ’n verslag, dit keer niet van een wedstrijd, maar bij gebrek aan beter een terugblik over afgelopen seizoen en een vooruitblik naar aankomend seizoen. Met als excuus de opmerking van Tim Doetjes nadat het nieuws vanuit NHV dat de laatste wedstrijd al gespeeld is: “Ik voel aan m’n water dat The Legend al druk aan het typen is!”. Maar eigenlijk is dit natuurlijk een laatste schreeuw om aandacht, voordat die lange zomerperiode van start gaat.
Want ja, zelfs wanneer de kroegen weer open zouden mogen deze zomer, zal niemand zitten wachten op een jongeman die over z’n werk zitten te oreren. Mijn ervaring leert namelijk dat het verdraaid lastig is om iemand te overtuigen dat het invullen van een belastingaangifte toch wel een spannende thriller is.
Maar goed, die terugblik dus. Een zeker lijkende voorsprong van vier punten terwijl er nog geen puntenverlies geleden werd, is uiteindelijk toch niet genoeg gebleken voor het kampioenschap. Een seizoen waarbij we tweemaal zestig minuten lang zijn uitgescholden door ’n coach uit Raamsdonkveer, een seizoen waarin Denny van den Akker na een thriller de winnende maakte uit een strafworp ná de zoemer, een seizoen waarin we zijn afgereisd tot het einde van de wereld (lees: Heinkenszand, provincie Zeeland) én een seizoen waarbij we internationaal toptalent hebben weten aan te trekken. Maar vooral het seizoen van wéér net niet; iets wat het leven van onze helden toch wel kenmerkt. Zodra NHV het nieuws bekend maakte dat het seizoen per direct geëindigd werd en er dus geen kampioenen zouden zijn door dat vervloekte virus waren er dan ook alleen maar verslagen, teleurgestelde berichten in de HS3-groepsapp te lezen.
Maar niet getreurd, aankomend seizoen nog een kans! Met de nodige frisse tegenzin zullen de heren een nieuwe poging wagen om toch één keer iets te kunnen presteren. Insiders maken zich vooral zorgen om de fysieke gezondheid van onze idolen. Waar we tijdens de trainingen natuurlijk ongelooflijk fanatiek zijn en wel een stel jonge honden lijken, zeggen de heren buiten de trainingen om liever ‘ja’ tegen een verfrissend biertje dan een pittige work-out.
Daarnaast is het nog maar de vraag of 30-plussers zoals Jurgen Raaijmakers, Denny van den Akker, Erik van de Kamp en Matthijs Lubbersen na de lange zomerperiode conditioneel überhaupt nog wel ooit kunnen aanhaken op het niveau dat vereist is om ’n wedstrijd te winnen. Verder heeft Joost Verhoeven zijn zóveelste afscheid aangekondigd. Eerlijk gezegd is iedereen de tel al weer kwijt geraakt hoe vaak deze jongeman gestopt is. Verwachting is dan ook dat hij zich na de voorbereiding van het seizoen zich weer zal inschrijven (“Ik kon het toch niet laten, ik mis het spelletje téveel”). Maar dit alles betekent ook direct dat er ruimte vrijkomt voor nieuwe spelers! Handbaltalent is niet nodig, je moet vooral om kunnen gaan met de kapsones en tekortkomingen van je teamgenoten.
Tot slot, zeker niet onbelangrijk: trainer Paul Verhoeven heeft zijn afscheid aangekondigd. Bij deze willen we hem als team al bedanken (en zodra het weer mag geven we een groot afscheidsfeest natuurlijk, want man, wat zijn we blij dat ie eindelijk weg is). Maar dat betekent dus ook direct dat we een vacature hebben openstaan. En hoewel de HS1 op zoek zijn naar een nieuwe toptrainer, zijn wij vooral op zoek naar een trainer die de hoop al heeft opgegeven en zich wil neerleggen bij week in, week uit zichzelf op te vreten.
Kortom, wij kunnen niet wachten tot de start van het nieuwe seizoen! Iedereen bedankt voor jullie steun en blijf vooral gezond!
Met dank aan: Johan ‘the Legend’ Hattink